Αρχές αειφορίας και διαχείρισης

1. Εισαγωγή στη Βιολογία Διατήρησης ως επιστήμη, αντίληψη της σημασίας και χρησιμότητάς της, γνωριμία με όρους όπως η βιοποικιλότητα
2. Γνωριμία με οικονομικές έννοιες της οικολογίας, και με τις αξίες ενός φυσικού οικοσυστήματος
3. Καταγραφή κινδύνων που διατρέχουν οι φυσικοί πληθυσμοί να εξαφανιστούν λόγω της ανθρωπογενούς και όχι μόνο επίδρασης καθώς και ανάλυση του κινδύνου για τους πληθυσμούς λόγω απωλειών ή/και κατακερματισμού των ενδιαιτημάτων
4. Εισαγωγή στην οικολογία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μικρών πληθυσμών και στους παράγοντες τρωτότητάς τους
5. Γνωριμία ex situ και  in situ στρατηγικών διατήρησης απειλούμενων με εξαφάνιση πληθυσμών και συνδυασμός τους
6. Παροχή στοιχείων προστατευόμενων περιοχών, αντικείμενου προστασίας τους, και πως αυτές οριοθετούνται
7. Αναφορά στο τι συνιστά ένα σχέδιο διαχείρισης, ποιες αρχές το διέπουν και σε τι τύπους κατηγοριοποιείται
8. Σύσταση φορέων διαχείρισης, οι αρμοδιότητές τους και η σημασία του έργου τους
9. Καταγραφή των αρχών της περιβαλλοντικής διακυβέρνησης, εμπλεκόμενων φορέων και των παραγόντων που συμβάλουν στην επιτυχία
10. Παροχή πληροφοριών για την ανάπτυξη τόσο της επιχειρηματικής όσο και της εκπαιδευτικής-ενημερωτικής δραστηριότητας των φορέων, και στο κομμάτι του εναλλακτικού τουρισμού και στη χάραξη κοινής πολιτικής με την τοπική κοινωνία
11. Γνωριμία με τη σημασία της κλίμακας για τη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών αναλόγως του στόχου και τη χρησιμότητα των πράσινων υποδομών ως εργαλείο για την επίτευξή του

Διδάσκoν: Ιωάννης Παντής, Καθηγητής

Συνεργάτης Ανάπτυξης Περιεχομένου: Διονύσης Λατινόπουλος

Κατανόηση των εννοιών αειφορίας και αειφορικής χρήσης των φυσικών πόρων. Κατανόηση των προβλημάτων του περιβάλλοντος και σύνδεση αυτών με την διαχείριση από τον άνθρωπο. Σύνδεση της οικολογικής θεωρίας και γνώσης με τις αρχές της αειφορικής διαχείρισης συστημάτων. Ανάπτυξη βασικών αρχών διατήρησης της βιοποικιλότητας. Παρουσίαση συνδυαστικών μεθόδων και εργαλείων (πχ οικολογικά μοντέλα, Γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών κτλ) που στοχεύουν στην προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας. Ανάπτυξη κριτηρίων, παραδείγματα μηχανισμών σχεδιασμού και αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας προστατευόμενων περιοχών.

Κανένα

1. Armbruster, P. & Lande, R. (1993). A Population Viability Analysis for African elephant (Loxodonta africana): How big should reserves be? Conserv. Biol., 7, 602 10.
2. Gilpin, M.E., & M.E. Soule. 1986: Minimum viable populations: processes of species extinction. Pp 19-34 in M.E. Soule, editor. Conservation biology: the science of scarcity and diversity. Sinauer Associates, Sunderland, Massachusetts.
3. Guerrant, E.O. 1992: Genetic and demographic considerations in the sampling and reintroduction of rare plants. In Conservation biology: The theory and practice of nature conservation, preservation and management, edited by P. L. Fiedler and S. K. Jain. New York: Chapman & Hall.
4. Henle K, Potts SG, Kunin WE, Matsinos YG, Similä J, Pantis JD, Grobelnik V, Penev L, Settele J (Eds) 2014: Scaling in Ecology and Biodiversity Conservation. Pensoft Publishers, Sofia, 206 pp.
5. Mace, G.M. 2014: Whose Conservation?. Science, 345 (6204), pp. 1558-1560
6. Meffe, G. K., & C. R. Carroll. 1997: Principles of conservation biology. 2nd edition. Sinauer Associates, Sunderland, Massachusetts
7. Musiani, M., C. Mamo, L. Boitani, C. Callaghan, C. C. Gates, L. Mattei, E. Visalberghi, S. Breck, G. Volpi. 2003: Wolf  depredation trends and the use of fladry barriers to protect livestock in western North America. Conservation Biology 17, pp. 1538- 1547
8. Myers, N., Mittermeier, R., Mittermeier, C., da Fonseca, G., Kent, J. 2000: Biodiversity hotspots for conservation priorities, Nature 403, pp. 853-858
9. Nautiyal S., Kaechele H. (2007) Adverse impacts of pasture abandonment in Himalayan protected areas: Testing the efficiency of a Natural Resource Management Plan (NRMP)  Environmental Impact Assessment Review 27: 109 – 125 
10. Papageorgiou K., Vogiatzakis I.N. (2006) Nature protection in Greece: an appraisal of the factors shaping integrative conservation and policy effectiveness. Environmental Science and Policy 9: 47 6 – 4 86 
11. Primark, R., Διαμαντόπουλος, Γ., Αριανούτσου, Μ., Δανιηλίδης, Δ., Βαλάκος, Σ., Παφίλης, Π., Παντής, Ι. 2007: Διατήρηση και Προστασία της βιοποικιλότητας, A primer of Conservation Biology. Εκδόσεις Αει, Εκτυπον ΕΠΕ, Αθήνα
12. Reid S.E., Marion L.J. (2005) . A Comparison of Campfire Impacts and Policies in Seven Protected Areas. Environmental Management 36(1): 48 – 58 
13. Sarkar U.K., Pathak A.K., Lakra W.S. (2008) Conservation of freshwater fish resources of India: new approaches, assessment and challenges. Biodiversity Conservation
14. Seijo J.C., Caddy J.F. (2008) Port location for inshore fleets affects the sustainability of coastal source–sink resources: Implications for spatial management of metapopulations. Fisheries Research 91: 336 – 348 
15. Szaro R.C., Peterson C.E. (2004) Evolving approaches toward science-based forest management. Forest Snow and Landscape Research 78(1-2): 9-20
16. Venter F.J., Naiman R.J., Biggs H.C., Pienaar  D.J. (2008) The Evolution of Conservation Management Philosophy: Science, Environmental Change and Social
17. Wilcove, D., Rothstein, D., Dubow, J., Phillips, A., Loos, E. 1998: Quantifying threats to  imperiled species in the United States. BioScience,  48 (8), pp. 607-615
18. Wilson, E.O. 1992: The Diversity of Life. New York, WW Norton, 424 pp.
19. Βώκου, Δ. 2008, στο Αειφορική Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών (eds. Π. Δημόπουλος, Ι.Δ. Παντής, Δ. Τζανουδάκης & Δ. Βαγενάς), Εκδόσεις Παππάς.
20. Ν. 3044/2002 για τη δημιουργία και αρμοδιότητα φορέων Διαχείρισης
21. Φορέας Διαχείρισης Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου http://www.nmp-zak.org/

Με γραπτή εξέταση χωρίς την βοήθεια του Διδακτικού συγγράμματος, με Ερωτήσεις Σύντομης και Εκτεταμένης Απάντησης [Διαμορφωτική - Η διαμορφωτική αξιολόγηση (για βελτίωση) αναφέρεται στις τυπικές και άτυπες διαδικασίες αξιολόγησης που εφαρμόζονται από τους διδάσκοντες κατά τη διάρκεια του εξαμήνου προκειμένου να τροποποιήσουν της διδακτικές και μαθησιακές τους δραστηριότητες για να βελτιώσουν τη μάθηση των φοιτητών, Συμπερασματική - Η συμπερασματική αξιολόγηση (για βαθμολόγηση) αναφέρεται στην αξιολόγηση της μάθησης και εκφράζει την ανάπτυξη που παρουσίασαν οι φοιτητές στο πλαίσιο του μαθήματος.