Βυζαντινή Ιστορία Ι (324-1081)

• Oι διάδοχοι του Κωνσταντίνου Α´ και οι πολιτικές εξελίξεις  μετά το 337
• Το τέλος της «εθνικής» θρησκείας (= πολυθεΐας) και η επικράτηση του χριστιανισμού μετά τη βασιλεία του Ιουλιανού (361-363)
• Η γοτθική απειλή και η πολιτική του Θεοδοσίου Α´ (379-395)
• Η ανακήρυξη του χριστιανισμού ως επίσημης & μοναδικής κρατικής θρησκείας από τον Θεοδόσιο Α´
• Η σταδιακή παρακμή των παλαιών αστικών ελίτ και οι μετασχηματισμοί στον αστικό βίο της πρώιμης Βυζαντινής αυτοκρατορίας
• Ο θεοδοσιaνός «διαχωρισμός» (;) Δύσης και Ανατολής (395) και η σημασία του
• Ανακεφαλαίωση: Μία νέα αυτοκρατορία στα τέλη του 4^ου αι.

Λέξεις κλειδιά: 4^ος αιώνας, Magnus Magnentius, Pontifex maximus / μέγας αρχιερεύς, Αδριανούπολης μάχη (378), Αλαμαννοί, Αννιβαλιανός, Αντιόχεια, Αρειανισμός, Αρκάδιος, Αρμενία, Βαλεντινιανός Α´, Βαλεντινιανός Β´, Βαλεντινιανός Γ´, Βάλης, Βαλκάνια, Βωμός, Γαλατία, Γότθοι, Γρατιανός, Δαλμάτιος, Δούναβης, «Εθνική» θρησκεία, Ευφράτης, Ηλιολατρία, Θεοδόσιος Α´, Θεσσαλονίκη, Ιοβιανός, Ιουλιανός, Ιούλιος Κωνστάντιος, Ιππόδρομος, Ιταλία, Κουάδοι, Κτησιφώντα, Κωνσταντίνος Β´, Κωνστάντιος Β´, Κώνστας Α´, Μεσοποταμία, Νίκης βωμός, Ονώριος, Πέρσες, Πολυθεΐα, Ρήνος, Ρουφίνος, Σαρμάτες, Στηλίχων, Στρασβούργο, Σύγκλητος, Σύνορο, Σφαγή, Φριτιγέρνης, Χριστιανική Εκκλησία, Χριστιανισμός